Obraz, który trwa tyle, co życie

Obraz, który trwa tyle, co życie:
zakonnicy, rybacy oraz infant,
biskup, rycerze i relikwia.
Dwie kobiety: młoda i stara.
Męska rzecz, praca, wiedza, władza;
stara ma swoje bajanie, młoda
wskazuje, wiotka, bale i porody,
domy i dzieci; mija nie stając się, daje
siewom następować po sobie, ostrza
dla kosy, młoda
i bajanie starej, malowane
dla kosy, nie dla siebie

              (I wszyscy byliśmy żywi)

Olvido Garcia Valdes (1950) - Hiszpańska poetka, eseistka i tłumaczka. Absolwentka filozofii na Uniwersytecie w Valladolid i filologii romańskiej na Uniwersytecie w Oviedo. Mieszka w hiszpańskim Toledo.
Z wyjątkiem najnowszego tomiku Lo solo del animal (2012) wszystkie zbiory jej wierszy włączono do zbiorczego wydawnictwa Esa polilla que delante de mí revolotea (Poesía reunida 1982-2008). Przełożyła na język hiszpański poezję Piera Paola Pasolini’ego oraz współpracowała przy tłumaczeniu obszernej antologii Anny Achmatowej i Mariny Cwietajewej, a także Bernarda Noëla. Ponadto autorka eseju biograficznego Teresa de Jesús, tekstów do katalogów sztuki i licznych prac wpisujących się w nurt refleksji literackiej. Współredaktor czasopism literackich Los Infolios i El signo del gorrión. Jej wiersze przełożono na wiele języków. Prowadząca i koordynatorka kilku kursów, seminariów i cyklicznych spotkań związanych z poezją współczesną. Opublikowano następujące prace poświęcone jej poezji: Un lugar donde no se miente. Conversación con Olvido García Valdés (2014) autorstwa Miguela Marinasa, i Del animal poema. Olvido García Valdés y la poética de lo vivo (2016) autorstwa Amelii Gamonedy.

Otrzymała m.in. nagrodę Premio Nacional de Poesía (Krajowa Nagroda Poetycka) w 2007 r. za zbiór wierszy Y todos estábamos vivos (I wszyscy byliśmy żywi).

Marta Eloy Cichocka (1973) – poetka i fotografka, tłumaczka Calderona i Racine’a, Juarroza i Gelmana, badaczka literatury współczesnej, promotorka kultury. Urodzona w Krakowie, deportowana z Kuby, doktoryzowana we Francji, jest stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP w dziedzinie literatury i współzałożycielką Fundacji Sztuka dla Sztuki / ART for ART. Opublikowała „Wejście ewakuacyjne”, „Lego dla ego” i „Ślady opon na poduszce” (zbiory wierszy i fotografii miksang), dwujęzyczną antologię współczesnej poezji hiszpańskojęzycznej „Republica Poetica 1.0: 111 wierszy” oraz monografię dot. współczesnej powieści historycznej „Entre la nouvelle histoire et le nouveau roman historique”. Jej wiersze wraz z utworami Darka Foksa i Tomasza Różyckiego zainaugurowały Scenę Poezji Współczesnej przy Teatrze Słowackiego w Krakowie. Laureatka I nagrody w konkursie poetyckim im. Haliny Poświatowskiej, gościła na festiwalach literackich w Polsce, Francji i Meksyku.