Kiedy dojeżdżający są jeszcze w drodze do domu

Iren Baumann zabiera głos rzadko, raz na kilka lat, zdarzają się jej
nawet przerwy dziesięcioletnie. Po tych przerwach czytelnik zawsze
otrzymuje jednak dojrzałą, przemyślaną poezję, niemającą nic
wspólnego
z tanią liryczną konfekcją. Jej najnowszy tom, „Gdy dojeżdżający
są
jeszcze w drodze do domu”, wyróżnia się wielowątkowością – raz
potrąca
tony filozoficzne, innym razem sięga po surrealistyczne lub nastrojowe
obrazy, a niekiedy pozwala czytelnikowi przeżyć cud. Poetka z
wyrachowaniem operuje językiem, waży każde słowo, wymaga od czytelnika
dyscypliny myślowej, ale nigdy nie mruga do niego znacząco, poważnie
traktuje i jego, i to, co opisuje. Wolność jako doświadczenie poetki i
podmiotów oraz przedmiotów lirycznych może być rozumiana jako lekkość
w podejściu do zwykle ciężkiego życia, ale także dosłownie – jako
zrzucenie z siebie jarzma.