Porozumienie w świecie zwierząt. Biokomunikacja

Jak patrzą na świat zwierzęta? Czy pies, kot, osioł potrafią czuć, kochać, śmiać się i płakać? Honorata Korpikiewicz opowiada o świecie wewnętrznym zwierząt.

Z książki wyłania się obraz zwierząt myślących i mających świadomość. Co więcej, posiadających pewien poziom kultury. Zwierzęta mają własną tradycję - zwyczaje (rytuały godowe, walki), języki (dźwiękowe, elektromagnetyczne, mowę ciała), a wśród nich także różne dialekty (zróżnicowany śpiew ptaków czy orek). Potrafią oszukiwać, przewidywać, mają dobrze rozwiniętą pamięć długotrwałą i epizodyczną, umieją współpracować ze sobą i z człowiekiem. Posługują się narzędziami, budują gniazda i całe domy (kopce mrówek, termitów, piesków preriowych), organizują grupy i całe społeczności ze ściśle określonymi rolami społecznymi i hierarchią (społeczności mrówek, termitów, watahy wilków). Niektóre obserwacje dowodzą, że odróżniają abstrakcyjne symbole i rozumują logicznie.

Znajomość zachowań zwierząt jest podstawą porozumienia się z nimi.