Stawka większa niż rynek. U źródeł stagnacji kapitalizmu bez granic

Współczesny kapitalizm bez granic trawi syndrom stagnacji. Globalne korporacje i oligopole stabilizują okresowo gospodarkę, lecz za cenę podporządkowania społeczeństw swym partykularnym, mikroekonomicznym interesom. Z mocą odpowiadającą ich władzy bronią status quo. Jest on odległy od optimum, które wyznaczają kryteria ogólnospołeczne i ekologiczne. Przezwyciężenie tych ograniczeń wymaga korekty rzekomo spontanicznego ładu przez państwa, reprezentujące racjonalność ogólnospołeczną i planetarną. Staje się to realne podczas przedłużającego się kryzysu. To wówczas utopie stają się programami reform.

Tadeusz Klementewicz – politolog i socjolog, profesor w Zakładzie Filozofii i Teorii Polityki w Instytucie Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Od kilku lat rozwija projekt badawczy, którego celem jest przezwyciężenie podziałów na dyscypliny nauk społecznych przez integrację rozproszonej wiedzy o człowieku i społeczeństwie. To podejście badawcze stosuje do rekonstrukcji dziejotwórczego procesu kształtowania się nowej całości historycznej – cywilizacji światowej. Ostatnio opublikował Rozumienie polityki. Zarys metodologii nauki o polityce (Warszawa 2010, 2011) oraz Geopolityka trwałego rozwoju. Ewolucja cywilizacji i państwa w trakcie dziejotwórczych kryzysów (Warszawa 2013).