EPERONS OSTROGI
Brak produktów
Zobacz większe
MUSIL ROBERT
978-83-66102-28-6
Nowy
51 egz.
33,93 zł
49,90 zł najniższa cena z 30 dni przed obniżką
-32%
| Autor | MUSIL ROBERT |
| Rok wydania | 2024 |
| Ilość stron | 257 |
| Szerokość (mm) | 125 |
| Wysokość (mm) | 210 |
| Wymiary | 125 x 210 mm |
| Oprawa | miękka |
| Wydawca | EPERONS OSTROGI |
„Wszelkie sprawy przedstawiał i roztrząsał zawsze z naukową dociekliwością, z ogromnym sceptycyzmem i często z melancholijną ironią, która wraz z satyrycznym spojrzeniem na starą c.k. Austrię, będącą dla pisarza tylko szczególnie jaskrawym przykładem ogólnego kryzysu współczesnego świata, ukształtowała nie tylko treściową, ale i formalno-stylistyczną warstwę Człowieka. Zresztą treść i forma są u Musila z reguły nierozerwalnie ze sobą zrośnięte i jako całość wyrażają zasadniczą ideę autora, że konformizmowi zastanej rzeczywistości należy wciąż przeciwstawiać twórcze wątpienie i świadomość różnorakich możliwości, tkwiących w wolnym człowieczeństwie, a tłamszonych przez potworny, „zglajchszaltowany” mechanizm naszych czasów, przez ideologie i systemy”.
„Musil był swoistym, przekornym moralistą, który wykraczał daleko poza przyjęte normy i pojęcia, był typowym outsiderem. Patrząc na wszystkie zjaw iska z perspektyw y wiecznie pytającego myśliciela-artysty, chadzał również in politicis własnymi drogami, błąkał się, podważał stanowiska i doktryny, bronił swej osobistej autonomii, by wreszcie znaleźć się sam na sam z czasami pogardy, niczego nie aprobując i niczego nie odrzucając w zupełności”.
Egon Naganowski, Sam przeciw wszystkim, „Przegląd Zachodni”, 4/1969.
*
Musilowskie teksty sprawiają wrażenie niezwykle gęstych, przenikają się w nich wątki z zakresu refleksji socjologicznej, epistemologicznej, etycznej i estetycznej. Tym, co jednoczy tę problematykę, jest perspektywa, z której autor ją podejmuje. Jego spojrzenie skupia się na dialektyce rozgrywającej się między indywidualnym doświadczeniem a obiektywnymi strukturami społecznymi. Z tej perspektywy znaczenie kategorii myślenia polega na tym, że zakłada ono nieustanną oscylację między tymi biegunami: struktury społeczne rozpatrywać można jako obiektywizacje myśli jednostek, ale wytworzona w ten sposób przedmiotowość społeczna określa warunki, w których indywidualne myślenie zachodzi. Poprzez medium myślenia jednostka poznaje te struktury, ale poznając je, zdobywa jedynie wiedzę o własnym uwikłaniu w społeczną ogólność.