Dziewczynka z zamknietego miasta

Dziewczynka z zamkniętego miasta. Wspomnienia z getta warszawskiego to pierwsze świadectwo historyczne wydane przez Fundację Ośrodka KARTA z myślą o młodszych czytelnikach. Z perspektywy przeżyć Autorki, wtedy dziecka, pokazane są: II wojna światowa, losy Żydów polskich, getto warszawskie, powstanie warszawskie i pierwsze lata powojenne. W opowieści nie ma drastycznych obrazów, jest za to wiele dziecięcych emocji i doświadczeń, takich jak strach, samotność, głód, ale też przykładów siły i wytrwałości bohaterki. To opowieść o dziewczynce, która mimo koszmaru Zagłady, utraty rodziców i prawie całej rodziny – poradziła sobie, przetrwała i jako osoba dorosła opowiedziała o tym wszystkim w przystępny sposób.

Po wojnie Larissa Cain wyjechała na stałe do Francji, gdzie pracowała jako ortodontka, a z czasem poświęciła się pisaniu książek dla dorosłych i dla młodzieży, których bohaterami są Polacy. To jest jej pierwsza książka dla dzieci przetłumaczona na język polski.

Opowieść, którą przeczytacie, jest historią prawdziwą, to historia mojego życia. Przed wojną byłam szczęśliwą dziewczynką. W II wojnie światowej, z lat 1939–1945, wywołanej przez Niemcy pod wodzą Adolfa Hitlera, zginęły miliony ludzi. Zabito również moich rodziców i prawie całą moją rodzinę.

Opowiadam wam tę historię w imieniu wszystkich dzieci, które nie przeżyły wojny. Ja miałam wielkie szczęście – udało mi się przetrwać i rozpocząć nowe życie.

Larissa Cain Dziewczynka z zamkniętego miasta. Wspomnienia z getta warszawskiego

Fragment książki:
Któregoś dnia rodzice idą oboje do pracy. W grupie dzieci, które Niemcy pędzą przed sobą obok fabryki, jest dziewczynka w czerwonej czapeczce i rodzicom się wydaje, że to ja. Są pewni, że Niemcy znaleźli naszą kryjówkę – co za radość, kiedy po powrocie z pracy widzą mnie bezpieczną w piwnicy! Zupełnie jakbym się narodziła na nowo. Zamartwiali się, że mnie stracili. Kolejny raz jesteśmy znowu we troje, ale sieć się coraz bardziej zacieśnia.