Ciało i zgłoska

Szymon Florczyk to poeta Świadomy języka, z maestrią operujący niuansami poetyc­kiego tworzywa, a jednocześnie pełen wobec niego zastrzeżeń i wątpliwości. Pisanie jest, jak w jednym z tekstów określił, barwieniem powietrza[ … ] Poeta eksploruje też tematykę znikomości istnienia, zderza ją z rozmiarami kosmosu. Płynna i nieostra jest w tym tomie kategoria czasu i przestrzeni, jakby jedyną pewną rzeczą była dla podmiotu iluzoryczność odczuwania z pozoru tylko stabilnej rzeczywistości. [ … ] Tom mieści frazy sensualne i synestezyjne, ale także takie, które konstruuje twarda logika. Obarczone dużym ładunkiem intelektualnego napięcia przenośnie są w tej poezji budowane precyzyjnie, domagają się maksymalnej uważności. Nie ma tu wersów pustych, fraz czy słów – ozdobników.[ … ] Wysoka Świadomość i wyczucie języka pozwalają poecie także na innowacyjność leksykalną, która charakteryzuje ten wyraźnie już zindywidualizowany styl. ,,Ciało i zgłoska” to książka misternie skonstru­owana, napisana pewną ręką ukształtowanego już poety, debiut, który ukazuje się w optymalnym dla niego momencie drogi twórczej.

Anna Dominiak

na polach magnetycznych

stoimy naprzeciw siebie
wypatrując z oddali.
niewyraźne sylwetki unoszą ręce. nagle

siedzimy zetknięci stopami. twarze zakryte dłońmi
i podkurczone kolana. za blisko by móc otworzyć
ramiona. uchylając odpychasz.

stoimy na krańcach pola
przylegając plecami. obserwujemy z dala
niewyraźne sylwetki.

skojarzenie muzyczne:

Jean Michel Jarre – “Magnetic Fields p. 1”