Piekło niejedno ma imię

„Piekło niejedno ma imię” to powieść sensacyjno-obyczajowa z typowymi dla tego rodzaju zasadami: są zbrodnie, ich sprawcy oraz policjanci i prokuratorzy – jedni którzy sprawców ścigają, i drudzy, którzy robią wszystko, by ich osłaniać; są nikczemne matactwa polityków i funkcjonariuszy i jest sfera obyczajowa, m.in obraz reakcji społeczeństwa XXI wieku na  krzywdę, zwłaszcza dzieci.

Książka ma także drugą postać. Jest bowiem  w 90 procentach oparta na faktach i  jest to dokument o jednym z największych wynaturzeń człowieka jaką jest zbrodnia pedofilii. Autor, z wykształcenia prawnik – kryminalistyk i kryminolog (m.in. autor wielokrotnie wznawianej książki o największych polskich zabójcach wielokrotnych z II połowy XX wieku – Bestie. Zbrodnie i kary”) przedstawia to zagadnienie w bardzo szerokim aspekcie, łącznie z rysem historycznym i dossier wielu sprawców, nie zatracając wartkości akcji powieści sensacyjnej.

Toteż jest „Piekło” także sygnałem alarmowym ostrzegającym przed bagatelizowaniem nawet pozornie błahych znaków prośby o pomoc przesyłanych przez ofiary zbrodni pedofilii; znaków, których niestety wciąż wielu ludzi, w tym  najbliższych ofiarom, nie dostrzega lub nie chce widzieć albo w swoim zaślepieniu przyłącza się do dręczycieli ofiar.

Wiedza zawarta w tej książce, podana w wartkiej sensacyjnej narracji, może otworzyć oczy, na wiele traumatycznych problemów, zwłaszcza dzieci, które mają miejsce m.in. wokół nas, a których do tej pory nie dostrzegaliśmy!