Brak produktów
Produkt dodany poprawnie do Twojego koszyka
Ilość produktów w Twoim koszyku: 0. Jest 1 produkt w Twoim koszyku.
Kultura i sztuka
- Nowości
- NAGRODY LITERACKIE
- ZAPOWIEDZI
- BESTSELLERY
- PODRĘCZNIKI SZKOLNE
- TataTeżCzyta
- DZIEŃ KOBIET
- WAKACJE
- WIOSNA
- BOŻE NARODZENIE
- POLECAMY
- PROMOCJE
- PAKIETY
- Artykuły papiernicze
- Audiobooki i płyty
- Gry, puzzle, zabawki
- Architektura
- Biografie i autobiografie
- Czasopisma
- Edukacja
- Eseje i felietony
- Fantastyka
- Historia
- Kalendarze
- Kryminał, sensacja, thriller, horror
- Komiksy
- Kultura i sztuka
- Kuchnia i diety
- Literatura dziecięca
- Literatura młodzieżowa
- Literatura faktu
- Literatura piękna
- Literatura obyczajowa i romans
- Literatura podróżnicza
- Literatura w języku ukraińskim
- Medycyna
- Nauki ekonomiczne
- Nauki humanistyczne
- Nauki polityczne
- Nauki ścisłe i przyrodnicze
- Poezja
- Poradniki
- Psychologia i socjologia
- Rekreacja
- Religie
- Wiedza alternatywna i ezoteryka
- Wywiady, listy i wspomnienia
- Zdrowie i uroda
Zobacz większe
Szczecińska architektura modernistyczna lat 20. i 30. XX wieku
Łopuch Wojciech
978-83-960506-2-5
Nowy
38,42 zł
56,50 zł najniższa cena z 30 dni przed obniżką
-32%
Stan: Ten produkt nie występuje w magazynie
Niedostępny
| Autor | Łopuch Wojciech |
| Rok wydania | 2022 |
| Ilość stron | 32 |
| Szerokość (mm) | 210 |
| Wysokość (mm) | 206 |
| Grzbiet (mm) | 2 |
| Wymiary | 210 x 206 x 2 mm |
| Oprawa | miękka |
| Wydawca | GRZEGORZ CZARNECKI |
Dwukrotnie architektura Szczecina przekroczyła ramy określone wielkością, znaczeniem, charakterem i możliwościami gospodarczymi miasta. Po raz pierwszy miało to miejsce na przełomie XIX-go i XX-go stulecia, po raz drugi w latach 20-tych XX wieku, kiedy ówczesny nadburmistrz Friedrich Ackermann podjął działania mające na celu utworzenie „Wielkiego Szczecina”. W ich wyniku obszar miasta wielokrotnie się powiększył i zabudowany został modernistyczną architekturą, która całkowicie zrywała z tradycją jej historyzującej poprzedniczki. Twórcami modernizmu była nowa generacja architektów do której należeli Max Bischoff, Adolph Thesmacher czy Gustaw Fabricius wychowani jeszcze w mieszczańskim społeczeństwie dobrobytu. Kiedy dorastali ten spokojny świat zawalił się. Zaczęli żyć z doświadczeniem wielkiej wojny i rewolucji proletariackiej w całkiem zmienionym świecie, którego symbolami stały się samolot i samochód. Dlatego też zerwali z tradycją i odrzucili historyzm, stali się antymieszczańscy i rewolucyjni. Oni właśnie zmienili dotychczasowy sposób myślenia i wyobrażenie o mieście. Utopijne XIX-wieczne wizje urbanistyczne przekształcili we współczesne realizacje odpowiadające nowym strukturom społecznym i organizacyjnym. Czynszową kamienicę zastąpili blokiem spółdzielczym, a gęsto zabudowany kwartał miejski luźną zabudową osiedlową. Zerwali wreszcie z eklektycznymi formami architektonicznym na rzecz architektury funkcjonalnej czystych form. Dokonali tego w krótkim czasie wykorzystując inspiracje płynące z Berlina będącego wówczas miastem międzynarodowym o europejskiej skali.
