Używamy plików cookies m.in. w celach: świadczenia usług, statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia. | Zamknij |
Wydawcy
Stanisław Maliszewski
978-83-74520-53-9
Nowy
1 Przedmiot egz.
Maria Straszewska jest ostatnią żyjącą osobą z redakcji „Biuletynu Informacyjnego”, największego, nie tylko w Polsce ale i w całej Europie, pisma podziemnego okresu II wojny światowej. W chwili wybuchu wojny Maria Straszewska była 20-letnią studentką polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, instruktorką w Zrzeszeniu Kręgów Starszoharcerskich „Kuźnica”.
42,84 zł
63,00 zł najniższa cena z 30 dni przed obniżką
-32%
Stan:
Ten produkt nie jest sprzedawany pojedynczo. Musisz wybrać co najmniej 1 sztuk tego produktu.
Ostatnie egzemplarze!
Data dostępności:
Autor | Stanisław Maliszewski |
Ilość stron | 345 str. |
Wymiary | 165 x 230 mm |
Wydawca | ASKON |
Maria Straszewska jest ostatnią żyjącą osobą z redakcji „Biuletynu Informacyjnego”, największego, nie tylko w Polsce ale i w całej Europie, pisma podziemnego okresu II wojny światowej. W chwili wybuchu wojny Maria Straszewska była 20-letnią studentką polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, instruktorką w Zrzeszeniu Kręgów Starszoharcerskich „Kuźnica”. We wrześniu 1939 roku brała udział w obronie Warszawy, pełniąc służbę w Pogotowiu Harcerek. W „Biuletynie Informacyjnym” pracowała jako łączniczka, sekretarka, a potem członek redakcji przez całą okupację aż do końca Powstania Warszawskiego. Była najbliższą współpracowniczką Aleksandra Kamińskiego (autora „Kamieni na szaniec”), z którym połączyła ją wielka miłość. Relacja Marii Straszewskiej jest niezwykle szczera, nie ulukrowana, pokazuje jak „Biuletyn” funkcjonował „od kuchni”. Po 1956 roku Maria Straszewska została zatrudniona na Wydziale Polonistyki UW, a w 1973 roku otrzymała tytuł profesora. W 1979 roku wyjechała wraz z mężem, Zbigniewem Siecińskim, na 6 lat do Francji, gdzie była wykładowcą i dyrektorem Centre d`Études Polonaise Uniwersytetu Paris IV Sorbone. Po przejściu na emeryturę została wybrana radną w 1990 roku w wyborach samorządowych z listy Komitetu Obywatelskiego ,,Solidarność”. Jak pisze Stanisław Maliszewski we wstępie: „w toku spotkań z Panią Profesor stale zaskakiwała mnie jej niezależność, nowoczesność poglądów, samodzielność wyborów życiowej drogi [...]. Mimo ogromnego bagażu przeżyć fascynujące były rozmowy z osobą o tak optymistycznym stosunku do życia i ciągle tak wspaniale młodą...”. Książkę, wydaną wspólnie z Muzeum Historycznym m.st. Warszawy, uzupełniają: 3 wkładki ze zdjęciami na papierze kredowym, liczne dokumenty z epoki, bibliografia oraz indeks nazwisk i pseudonimów.