Duchowieństwo katolickie w Polsce wobec osób z niepełnosprawnością. Studium socjologiczno-pastoralne

Ks. dr hab. Witold Janocha, prof. KUL, kapłan diecezji kieleckiej; pracownik naukowy Katedry Nauk o Rodzinie w Instytucie Teologii KUL.
Prezentowane ogólnopolskie badania socjologiczne wśród duchownych katolickich przeprowadzono w ramach projektu pt. ,Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych a legislacja i praktyka pastoralna Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce" finansowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w latach 2019-2021. Projekt zakładał dokonanie szczegółowej analizy korelacji między postanowieniami Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych a dokumentami i praktyką pastoralną Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce. Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, ratyfikowana przez Polskę w 2012 r., jest swoistą konstytucją dla osób z niepełnosprawnością, uznaną i przyjętą przez szereg państw na całym świecie. Jednym z głównych założeń Konwencji jest poprawa sytuacji osób z niepełnosprawnością poprzez usystematyzowanie ich praw w drodze jednego aktu prawnego rangi międzynarodowej. Ponadto celem dokumentu jest zapewnienie osobom z dysfunkcjami równego dostępu do życia publicznego oraz korzystania na równych zasadach z przysługujących im praw i wolności obywatelskich. Dostosowanie istniejącego prawa oraz regulacji i umożliwienie aktywnego włączania osób niepełnosprawnych odbywa się z powodzeniem w wielu obszarach życia społecznego. Ważne jest, aby również w Kościele rzymskokatolickim w Polsce istniały standardy, które będą zgodne z postanowieniami Konwencji i przyczynią się do większej dostępności oraz pełnego uczestnictwa osób z niepełnosprawnością w życiu wspólnoty Kościoła. Należy przy tym podkreślić, że jest to kwestia szczególnie istotna, ponieważ na jakość życia jednostki w sposób znaczący wypływa aktywność religijna i duchowa,
o czym świadczą badania naukowe.