Szkoła lipska i systematyczna destrukcja edukacji

Bazując na pracach psychologicznych Wilhelma Wundta, jego uczniowie i całe rzesze kontynuatorów, opracowały zredukowany obraz człowieka jako zwierzęcia mającego podporządkować się wpływom środowiska. Rozwijając te idee zaproponowali oni daleko idące zmiany w systemach nauczania, w których edukacja została sprowadzona do tresury behawioralnej opartej procesy bodźcowania, mając ostatecznie na celu wypracowanie procesów dostosowawczych u pozbawionego wolnej woli człowieka.

Te progresywne metody nauczania zostały na Zachodzie wsparte przez potężne fundacje takie jak Fundacja Rockefellera czy Fundacja Carnegie, natomiast na Wschodzie przez nowo powstające państwa komunistyczne zmieniając szkoły w kliniki behawioralne.

Dla ucznia, rodzica czy nawet nauczyciela wciąż postępująca degradacja systemów kształcenia pozostaje wielką niewiadomą. Procesy te pogłębiają się z pokolenia na pokolenie pchając nieświadome rzesze w niewiadomym kierunku. Książka ta rozwiewa wszelkie wątpliwości i wskazuje prawdziwe podstawy oraz cele współczesnej progresywnej edukacji.