Boże mój!

Anat Gov zaprasza nas na sesję terapeutyczną z niezwykłym pacjentem, który oczekuje uzdrowienia w ciągu 60 minut, jakie zostały do końca świata… a przedstawia się jako Bóg. Pogrążony w depresji, nie ma już siły dłużej czuwać nad światem, który, stworzył. Czterdziestokilkuletnia matka niepełnosprawnego dziecka podejmuje w końcu decyzję, że spróbuje. Jaki jest Bóg i dlaczego cierpi na depresję? Co doprowadziło go do takiego stanu na przestrzeni dziejów? Jak wygląda stworzenie świata i człowieka z perspektywy smutnego, załamanego Boga i co dla niego znaczy historia Hioba? Anat Gov z delikatnym humorem zadaje trudne pytania, porusza tematy znane nam z Biblii przedstawiając je w zupełnie innym świetle.

Ciekawe, dowcipne dialogi, zaskakujące zwroty akcji, oryginalne pomysły – Boże mój! to komedia mówiąca w sposób prosty o poważnych sprawach, trzymając w napięciu i wprowadzając zarazem w dobry nastrój. Warto uczestniczyć w takiej sesji, żeby poczuć empatię dla pacjenta, któremu od nadmiaru łez zabrakło chusteczek higienicznych, i przekonać się o jej skutkach: burzy na pustyni; usłyszeć pierwsze słowo wymówione przez autystycznego chłopca; i może w coś uwierzyć.

Anat Gov (1953-2012) jest autorką komedii rodzinnych cieszących się w Izraelu wielkim powodzeniem. Swoją karierę zaczęła od pisania scenariuszy do izraelskich programów satyrycznych, ale dopiero pisząc dla teatru mogła powiedzieć rzeczy, które były tematem tabu. Anat Gov zajęła się więc omawianiem relacji kobiet i ich rolą w społeczeństwie. Państwo Izrael tworzyli i budowali silni mężczyźni, a kobiecie zostawiano rolę dbania o ognisko domowe, mimo ich obowiązkowej służby wojskowej.
Udowodniła, że kobieta może walczyć o swoje prawa i nadal tworzyć z wielką wrażliwością. Jej sztuki wystawiane głównie w Teatrze Cameri w Tel Awiwie zawsze odnosiły sukcesy. Większość reżyserowana była przez znaną już w Polsce dramatopisarkę i reżyserkę Ednę Mazyę, z którą były w wielkiej przyjaźni. Ważnym dramatem w jej dorobku jest utwór Najlepsze przyjaciółki,  adaptacja sztuki Arystofanesa Lizystrata oraz sztuka Pan domu. W Happy End opisała z wielką odwagą swoją walkę z chorobą nowotworową. Dramaty Anat Gov, pełne optymizmu i wiary w drugiego człowieka, są również tłumaczone na inne języki i grane poza Izraelem.