Nocny maraton tańca

O powieści Ciećkiewicza można napisać całkiem przyzwoitą pracę magisterską, jeśli nie doktorską, a ramy tego wstępu są zawężone. Dość wspomnieć, że w Nocnym maratonie tańca obcujemy z nadmiernie inteligentnym i nadwrażliwym chłopcem, który do końca nie wyzbył się złudzeń, że życie ma sens i wiedzie ku czemuś bardzo głębokiemu. Do cierpienia i choroby, która zamienia się w zbawienie, do erotyki, która przypomina mszę, do nabożnej procesji, która przypomina karnawałowy pochód odrzuconych pijaczków, wariatów i wszelkiego marginesu społecznego, do pustelnika, który nad najgłębsze, mistyczne doznanie Boga przedkłada prosty smak kiszonego ogórka. Proste? Aż chciałoby się śmiać, bo z tego śmiechu jednocześnie wyziera płacz, z płaczu radość, ze śmierci rozkwitanie, a z rozkwitania taniec.
Jestem autorowi niezmiernie wdzięczny za to, że do tego tańca zaprosił mnie – mam nadzieję, że czytelnicy również będą mu wdzięczni i pośmieją się, i popłaczą wraz z autorem, by na koniec, na szpitalnym łóżku, wychylić z nim „kieliszek dereniówki”.

Michał Piętniewicz
Kieliszek dereniówki przed końcem świata.
Kilka myśli o nowej prozie Jakuba Ciećkiewicza Nocny maraton tańca

Jakub Ciećkiewicz – pisarz, reportażysta i fotograf, autor i wydawca magazynu „Pejzaż Polski”, redaktor magazynu „Piątek” w „Dzienniku Polskim” w Krakowie.
W latach 90. pisał teksty reporterskie o Śląsku, które demaskowały kata obozu w Świętochłowicach Salomona Morela. Publikacja reportaży Piekło zaczęło się po wojnie i W polskim obozie pracy na łamach tygodnika „Wieści”, doprowadziła do procesu sądowego i ucieczki Morela z kraju.
Współpracował z popularnym programem tv Telewizja Nocą Aleksandra Małachowskiego. Prowadził prasową część akcji Przed ścianą. Pisywał do „Polityki” (rubryka „Na własne oczy”), „Gazety Wyborczej” (dodatek „Duży Format”) i „Tygodnika Powszechnego”. Jego tekst Miasto Freestyle’owej rewolucji został przetłumaczony na wszystkie języki Unii Europejskiej przez portal Presseurop (III Nagroda w konkursie Ministerstwa Pracy na najlepszy tekst o ekonomii społecznej).
W 2005 roku wydał album fotograficzny Światło Kraków, inkrustowany wierszami Józefa Barana, a w 2020, w wydawnictwie Austeria, mikropowieść Koniec świata na mojej ulicy, której fragmenty czytał w Radiu Kraków Jerzy Trela. Debiut literacki został uhonorowany nagrodą „Krakowska Książka Miesiąca” (Marzec 2021) i był szeroko  recenzowany: „Odra”, portal „Pisarze.pl”, „Gazeta Wyborcza”, blogerzy: Georgina Gryboś  „Literacka Kavka” i Łukasza Wojtusik, „Alfabet Wojtusika”, „Program II Polskiego Radia” („Czytelnia”), „Dziennik Polski”, „Radio Kraków”, „Miesięcznik Kraków”.
O książce wypowiadali się pochlebnie znani krytycy i pisarze: Józef Baran, Adam Ziemianin, Michał Piętniewicz, Mieczysław Orski, Iwona Rusek, Piotr Kofta, Witold Bereś.