Hylaty

To powieść o życiu na pograniczu – tym dosłownym, bo w pobliżu zielonej granicy, ale też na granicy ludzkiej wytrzymałości i człowieczeństwa. Człowiek musi zmierzyć się z naturą, to ona stanowi prawo w górach.
Losy bohaterów determinuje historia, a tłem ich działań są Bieszczady, kraina, naznaczona cierpieniem, walkami polsko-ukraińskimi i akcją „Wisła", niegdyś wieloetniczna, gdzie po dawnych mieszkańcach zostały opuszczone sady owocowe i ruiny cerkwi.

Hala z czwórką dzieci ucieka z trawionej wojną Czeczenii. Wytrzymuje wiele, nawet jazdę wśród odpadów na przyczepie śmieciarki i gwałt na jednym z punktów przerzutowych. Bieszczady mają być dla niej przystankiem w drodze do lepszego życia, gdzieś tam daleko na zachodzie Europy. Jest zdana na innych, takich jak przemytnik Stefan, który mieszka z żoną Hanką w małej wsi w Bieszczadach. Nie jest  zły, ale nie potrafi też być dobry, jakby ciążyło nad nim fatum. Jest jeszcze pogranicznik Jurek, znudzony życiem, rozgoryczony nieudanym małżeństwem, szukający pocieszenia w romansach z  koleżankami z pracy. To on odegra kluczową rolę w życiu Hali...

Poruszające, pełne głębi i mądrości opowieści o bieszczadzkich losach wtopionych w wiry historii i natury. Trzeba być dzielnym w Bieszczadach. Doskonała proza.
[BRYGIDA HELBIG]
 ***
Nowy, mocny głos w polskiej prozie, w który warto jest się uważnie wsłuchać.
[ROBERT OSTASZEWSKI]
 ***
Od ponad czterdziestu lat pasjonuję się historią Bieszczadów, która urwała się wraz z powojennymi wysiedleniami. Nie zauważałem, że historia „dzieje się” tu cały czas. Boleśnie uświadomiła mi to przejmująca powieść Joli Jareckiej „Hylaty”, o losach Kamisy Dżamaldinow, która dotarła z Czeczenii aż tu, by przekraczając nielegalnie ostatnią granicę stracić trójkę dzieci. Czyta się jednym tchem!
[STANISŁAW KRYCIŃSKI]

JOLA JARECKA, ur. 1979 r. Pisarka, poetka (ma swoim dotychczasowym dorobku tomy poezji i opowiadań), animatorka kultury, reżyserka teatralna. Zaprzedała duszę Bieszczadom, tu spędziła całe życie i tu na końcu świata w Zatwarnicy, nad potokiem Hylatym, gdzie kończą się drogi, a człowiek ma przed sobą tylko góry, stworzyła Kino Końkret –  jedyne w swoim rodzaju kino studyjne w dawnym parku konnym.