Saga pradawnych Wigier. O życiu Wigran w puszczańskich wsiach wokół jeziora Wigry rozsianych. Historie wojną i biedą pisane

O życiu Wigran jest ta książka. O ciężkiej pracy, radościach życia codziennego, narodzinach i śmierci, bólu i cierpieniu, jakie niosły ze sobą wojny, jak również o wierze w Opatrzność, która pozwalała przetrwać… To także opowieść o życiu na wsi w krainie tak biednej, w której ziemia rodziła i rodzi głównie kamienie…

Wigry od wieków karmiły i dawały wytchnienie, Puszcza Augustowska dla wielu była domem i schronieniem. O dawnym i dzisiejszym życiu nad Wigrami i w puszczy opowiadają w tej książce zarówno rdzenni Wigranie, jak i przyjezdni, którzy osiedli tu na stałe, zauroczeni otaczającą ich przyrodą.

Wspomnienia Wigran, zapisane na kartach tej książki, stają się niejako zapisem historycznym wysiłku ludzkiego, bez którego człowiek nie przetrwałby w tej surowej, nadwigierskiej krainie.

Zapraszam do podróży w czasie, by odświeżyć pamięć, by pamiętać, jak wyglądało życie na wsi naszych babć, dziadków, prababć i pradziadków, bo bez pamięci o przeszłości naszych przodków nie ma bowiem przyszłości…

WOJCIECH MISIUKIEWICZ

O AUTORZE:

Wojciech Misiukiewicz (ur. 1972 r. w Suwałkach), leśnik, od ponad 25 lat pracownik Wigierskiego Parku Narodowego. Wnikliwy obserwator przyrody Suwalszczyzny. Jego ulubionymi obiektami obserwacji, fotografii i filmu są ssaki, a w szczególności bóbr europejski. Autor siedmiu książek i albumów oraz blisko 200 publikacji i opracowań o tematyce przyrodniczej. W 2024 roku, nakładem wydawnictwa Paśny Buriat, ukazała się jego przyrodnicza książka Wigry. Opowieści o wodach pradawnego jeziora, kniejach brzegi porastających, a także o żywocie ludzi, a zwłaszcza zwierząt pośród polodowcowych wzgórz, jezior, lasów i głazowisk krainy Suwalszczyzną zwanej, będąca naturalnym dopełnieniem tej, którą trzymacie właśnie w ręku.

FRAGMENT KSIĄŻKI:

„Ludzie osiedlający się na tym obszarze nigdy nie wiedli dostatniego życia. Wigierskie wsie zamieszkiwali bardzo ubodzy rolnicy i rybacy, którzy nie raz musieli walczyć o przetrwanie. Rodzili się, zakładali rodziny, emigrowali za chlebem, walczyli i umierali za wolny kraj. Budowali chłopskie wspólnoty. Współczesne wsie, choć tak bardzo różne od tych historycznych, wciąż utrzymują związki z przeszłością. Dostrzeżemy ją w architekturze gospodarstw, zachowanych cmentarzach, przydrożnych krzyżach i pomnikach. Nade wszystko jednak we wspomnieniach ludzi, którym przez dekady przyszło doświadczać trudów i radości życia na Suwalszczyźnie. To dzięki ich przekazom udało mi się utrwalić na kartach tej książki historię tego regionu z czasów II wojny światowej oraz PRL.

Bez życzliwości osób, które zechciały się ze mną podzielić swoimi wspomnieniami, historia tego zakątka Polski skrywałaby jeszcze więcej tajemnic – i niewykluczone, że zostałaby zapomniana”.