Las zbliża się powoli

Tuż po wojnie w niewielkim lesie Dębrzyna koło Przeworska grupa mężczyzn rabowała i mordowała ludzi wracających z robót w III Rzeszy. Okoliczni mieszkańcy wiedzieli, kim byli sprawcy, ale milczeli na temat dokonanych zbrodni. Rafał Hetman, skupiając się na losach pokoleń dwóch polskich rodzin, opowiada splątaną niczym system leśnych korzeni historię, w której rzeczywistość przeplata się z mitem, pamięć kroczy pod rękę z zapomnieniem, a reporter staje się częścią historii, którą opisuje.

Próbując odpowiedzieć na pytanie, kto mordował w Dębrzynie, Hetman drobiazgowo rekonstruuje pełny chaosu i lęku czas tuż po wkroczeniu Armii Czerwonej do Polski, a śledząc ponad sto lat historii niewielkiego lasu, zastanawia się nad istotą procesów, które składają się na naszą zbiorową (nie)pamięć.

Rafał Hetman cierpliwie i z wyczuciem otwiera rany polskiej historii. Jego książka nie jest jednak zwykłym reporterskim śledztwem, kto kogo tuż po wojnie w niewielkim lesie „za marne łaszki wiezione z Niemiec mordował”. Ważniejsze staje się, kto, jak i dlaczego chciał (lub nie chciał) o tych wydarzeniach pamiętać. Hetman daje nam niezwykle szczerą opowieść o opowiadaniu opowieści. O pamiętaniu i zapominaniu.
Katarzyna Kobylarczyk