Brak produktów
Wydawcy
Polityka, erotyka, władza w polskiej literaturze dwudziestowiecznej.
Symbolika domu to poprawione i uzupełnione wznowienie książki Dom w tradycji ludowej – pozycji klasycznej na gruncie polskiej antropologii kultury i etnografii, ale istotnej także dla pogłębionego myślenia o literaturze i ważnej dla artystów.
Dariusz Czaja - antropolog kultury, redaktor kwartalnika "Konteksty", eseista, recenzent muzyczny. Profesor w Instytucie Etnologi i Antropologii Kulturowej UJ
Tomasz Teodorczyk - psycholog, psychoterapeuta, superwizor i facylitator społeczny z wieloletnim stażem zawodowym. Autor książek: " Jak umierają ptaki", "Oświecenie dziobaków", "Mindell i Jung. Reedycje i inspiracje", "Traktat o psychoterapii", "Płacz cykady", "Psychoterapia pisana żartem" oraz dramatu "Episteme"
Symbolika domu to poprawione i uzupełnione wznowienie książki Dom w tradycji ludowej – pozycji klasycznej na gruncie polskiej antropologii kultury i etnografii, ale istotnej także dla pogłębionego myślenia o literaturze i ważnej dla artystów.
Demokracja populizm autokracja
"Gdy w drugiej połowie XIX wieku rewolucja przemysłowa stała się machiną nie do zatrzymania, cywilizacja europejska rozwinęła dwie specyficzne idee, które wydatnie wpłynęły na obecny kształt rzeczywistości. Symboliczne pod tym względem punkty na osi czasu to lata 1879 [powstanie Ligi Antysemitów] i 1888 [powstanie angielskiej Football League]"(fragment wstępu)
Praca translatorska Kani przypomina działanie bez mała duchowej natury. Przywraca do istnienia nieznane albo zapoznane połacie rzeczywistego. Pełni funkcję ocalającą.
„Kim jest dla siebie samego ten twór nieszczęśliwy”.
„Gdyby każde miejsce miało szczęście mieć takiego własnego baśniotwórcę, świat byłby lepszy.”Olga Tokarczuk
Książka rzeczowa i stonowana, uważna w oglądzie, oszczędna w wysłowieniu. Wyszła spod pióra badacza, ale tworzące ją szkice nie godzą się na jałową samozwrotność naukowego dyskursu. Szukają rezonansu ze światem poza akademią. Akcentują egzystencjalny wymiar myślenia i pisania o literaturze. Pokazują, że istniejemy w czytaniu, w ruchu lektury.
Autorka wyboru i tłumaczka w jednej osobie, daje polifoniczny obraz włoskiej recepcji dzieła i postaci Grotowskiego. Nie jest to obraz jednoznaczny, ale przez to, tym ciekawszy.
Publikacja stanowi analizę polskich przekładów utworów Carlo Goldoni – włoskiego komediopisarza.
Dialog gnostycyzmu, kabały i buddyzmu zen w dziele Czesława Miłosza.
Jest to wędrówka wśród poetyckich znaczeń, skojarzeń w bogactwie literackiej tradycji, powiazań filozoficznych i teologicznych.
Książka poświęcona jest szeroko rozumianej postaci „antybohatera”, co łączy się blisko z kwestiami społecznego„wykluczenia” i „outsiderstwa”, a także z problematyką wzorców osobowych i modeli heroizmu funkcjonujących w dzisiejszym polskim społeczeństwie.
Jeśli dobra eseistyka łączy w sobie wyrafinowany, erudycyjny dyskurs z językiem obrazowym i metaforycznym, to książka Nikt nie widzi dobrze znakomicie spełnia te reguły.
Uciec z „Wesela”. Próby z teatru Stanisława Wyspiańskiego
Humanisto, kim jesteś? To pytanie o tożsamość i może nie ma dziś ważniejszej kwestii. Być może tylko poprzez to pytanie – mierząc się z nim – mamy szansę opowiedzieć, kim jest współczesny człowiek uwikłany w aporie nowoczesności, wychylający się za coraz to nowe horyzonty, boleśnie świadomy samego siebie, próbujący uczciwie przemyśleć wszystko, co wie.