Tajemnice gry pozycyjnej

To pierwszy w Polsce nowoczesny podręcznik gry pozycyjnej. Praktycznie każdy, kto lubi szachy, chce grać w nie co raz lepiej. Pytanie, które zawsze stawiają sobie wszyscy szachiści, niezależnie od poziomu gry, brzmi: jak trenować, aby grać lepiej? Rację mają ci, którzy twierdzą, że rozwiązywanie zadań (tzw. kombinacji) pozwala szachistom na poprawę jakości gry, czyli mniej podstawiają i widzą więcej błędów przeciwnika. Problemy zaczynają się, gdy w grze jest mniej taktyki, a więcej strategii. Wówczas mamy do czynienia z tzw. grą pozycyjną, która cieszy się dużo mniejszym powodzeniem niż gra taktyczna. Gra pozycyjna jest zwyczajnie mniej widowiskowa. Niestety nie sposób dobrze grać w szachy, a jednocześnie słabo rozumieć szachowe pozycje. Książka należy do najlepszych podręczników gry pozycyjnej, jakie kiedykolwiek napisano. Wynika to z faktu, że Jacob pracował bardzo ciężko na to, aby osiągnąć sukces w szachach i mógł obserwować swoje postępy już jako dojrzały człowiek. To z kolei pozwoliło mu podzielić się wnioskami z Czytelnikami. Kluczem do tego, aby lepiej grać w szachy jest umiejętność uczenia się na własnych błędach. Jednak szachiści analizujący swoje partie, nawet przy użyciu najnowszego programu komputerowego, niewiele dowiedzą się o tym jak lepiej grać pozycyjnie. W tym celu właśnie warto przeczytać książkę Aagaarda, której polski tytuł brzmi „Tajemnice gry pozycyjnej”. To unikalny pamiętnik szachisty spisany w drodze do najwyższych umiejętności. Jacob pisze otwarcie o błędach, które popełniał, a także jak próbował je eliminować ze swojej gry. Gdyby grę w szachy porównać do boksu, to taktyka szachowa (czyli kombinacje) byłyby lewymi i prawymi prostymi. Gra pozycyjna zaś, to byłby taniec nóg i uników przygotowujący decydujące ciosy, tak aby samemu nie oberwać. Warto więc udać się na lekcję „tańca na ringu”.