EPIGRAM Poznawanie dziejów czy wytwarzanie historii? Jerzego Topolskiego przemiany poglądów na uprawianie historii Gałkowski Paweł - motyleksiazkowe.pl
Używamy plików cookies m.in. w celach: świadczenia usług, statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia. Zamknij

Wydawcy

Poznawanie dziejów czy wytwarzanie historii? Jerzego Topolskiego przemiany poglądów na uprawianie historii Zobacz większe

Poznawanie dziejów czy wytwarzanie historii? Jerzego Topolskiego przemiany poglądów na uprawianie historii

Gałkowski Paweł

978-83-942290-2-3

Nowy

EPIGRAM

8 egz.

34,00 zł

50,00 zł najniższa cena z 30 dni przed obniżką

-32%

Autor Gałkowski Paweł
Rok wydania 2019
Ilość stron 428
Szerokość (mm) 128
Wysokość (mm) 185
Grzbiet (mm) 25
Wymiary 128 x 185 x 25 mm
Oprawa miękka ze skrzydełkami
Wydawca EPIGRAM

Paweł Gałkowski — doktor filozofii, absolwent filozofii i kulturoznawstwa na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zainteresowany metodologią nauk społecznych i humanistycznych, w szczególności sposobami uprawiania badań historycznych oraz retoryką i teorią argumentacji. Prowadził badania m.in. na Uniwersytecie w Cambridge i Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie. Koordynator projektów społecznych i kulturalnych. Wykładowca i prowadzący szkolenia z zakresu pozyskiwania i rozliczania środków ze źródeł krajowych i Unii Europejskiej. Prezes Zarządu Art Fraction Foundation.



Przeniesienie przez późny narratywizm punktu ciężkości swych rozważań o historii na pisanie tekstów niosło ze sobą konsekwencje epistemologiczne, które pozwoliły mi postawić hipotezę o rozdzieleniu przez Topolskiego funkcji procesu tworzenia (komunikowania) praz poznawania w praktyce uprawiania historii. Biorąc jego twórczość teoretyczną za przykład możemy stwierdzić, że do pewnego momentu zakładał on, że porządek badania historycznego i pisarstwa historycznego jest identyczny, a narracja historyczna formą prezentacji wyników badawczych. Przyjąłem przy tym, że przesunięcie przez poznańskiego historyka akcentu rozważań ku problematyce narratywistycznej w Jak się pisze i rozumie historię, tj. w stronę zagadnień argumentacji i retoryki, oraz dodanie kwestii związanych z warstwą perswazyjną narracji i źródeł adresowanych, zwiastowało szerszy problem: zmianę funkcji tekstu historycznego. Podstawowa jego rola w historii/nauce historii/historiografii nie jest już wiązana z powielaniem porządku poznania. Tekst historyczny w zmienionej perspektywie jest przede wszystkim ujmowany jako skierowany w stronę odbiorcy i rozpatrywany jako tekst adresowany. Stąd też perswazja, retoryka, argumentacja stają się osobnej wagi problemami poznania historycznego. W tym również sensie komunikacyjny aspekt badań historycznych zyskuje rangę ważnego filozoficznie problemu. Jak „po zwrocie lingwistycznym” — gdy historyk ma świadomość „lingwistycznego charakteru przeszłości” oraz tego, że język „wciska się pomiędzy niego, a przeszłość”, gdy traci zarazem pewność i wiarę w bezpośredni dostęp do przeszłych wydarzeń, a narracja historyczna przestaje być tylko formą prezentacji wyników jego pracy badawczej — utrzymać prawdziwościowe roszczenia badania i poznawania przeszłości?

Fragment Wstępu

Produkty z tej samej kategorii