Przewodnik po fotografii współczesnej. Dlaczego zdjęcie nie musi być ostre?

Już dawno temu fotografia przestała być wyłącznie medium służącym do dokładnie tego, co jawi się przed oczami fotografa. Mimo to nadal w fotografiach nieostrych czy też ukazujących fragment postaci pozorne braki techniczne mogą być mylone z brakiem artystycznego wyrafinowania.W Przewodniku po fotografii współczesnej Jackie Higgins wyjaśnia, na czym polega artyzm 100 publikowanych dzieł, odsłaniając ukryte pokłady ładunku emocjonalnego oraz skomplikowane procesy związane z ich powstaniem. Dzięki tej książce odkryjesz, jak fotografie mogą zacierać granice między fantazją i rzeczywistością oraz jak pokazują płynność czasu, a przede wszystkim dowiesz się, dlaczego sztuka fotografii jest czymś znacznie więcej niż tylko „wycelowaniem obiektywu i pstryknięciem zdjęcia”.
Dlaczego ktoś robi sobie zdjęcie portretowe, ale zasłania twarz żarówką (Lee Friedlander, Provincetown, Cape Cod, Massachusetts, 1968) lub celowo nie doświetla zdjęcia (Vera Lutter, Elektrownia Battersea, XI: 13 lipca 2004r.)? Po co fotografować sufit (William Eggleston, Bez tytułu <Greenwood,Mississippi>, 1973)?
W książce Przewodnik po fotografii współczesnej Jackie Higgins bada główne inspiracje każdego z prezentowanych fotografów i wyjaśnia, jak realizowali oni swoje pomysły. Ukazując rozmaite warstwy znaczeniowe ich nowatorskich prac – niektóre z nich początkowo odrzucano jako rozmyte, prześwietlone lub źle zakomponowane – tłumaczy ich znaczenie dla historii fotografii. Odkryj, dlaczego Autoportret w wieku 17 lat (2003) Gillian Wearing nie jest zwykłym zdjęciem z automatu, jak wydaje się na pierwszy rzut oka. Dowiedz się, co spowodowało, że Hiroshi Sugimoto zdecydował się użyć do swoich prac XIX-wiecznego wielkoformatowego aparatu fotograficznego – pozornie przekorny wybór, biorąc pod uwagę jego zamiar uzyskania nieostrych obrazów. Dowiedz się też, co popchnęło Richarda Prince’a do fotografowania cudzych zdjęć. Prace omawiane w tej książce igrają z oczekiwaniami, jakie żywimy wobec fotografii i stanowią wyzwanie dla zakorzenionej w nas tendencji do wiary, że fotografia pokazuje „nagą” rzeczywistość. Jackie Higgins dowodzi raz na zawsze, że sztuka fotografii jest znacznie bardziej wyrafinowana niż mogłoby się wydawać.