Miejsce urodzenia: Dzierżoniów

Lubię podróże. Ale w czasie mojej najdłuższej, pełnej trudów podróży ani nic nie widziałam, ani nie zdawałam sobie sprawy z niebezpieczeństw, które zagrażały mojemu istnieniu. Jeszcze się wtedy nie urodziłam, ale już byłam poczęta. Moja pierwsza podróż rozpoczęła się późną wiosną 1946 roku w Iżewskuna zachód od Uralu, a zakończyła się kilka miesięcy przed moim urodzeniem, latem 1946 roku, w Dzierżoniowie, starym, niedużym mieście na Dolnym Śląsku, skąd niedaleko i do czeskiej, i do niemieckiej granicy. Dzierżoniów po zakończeniu wojny nazywał się Rychbach, a przedtem, kiedy miasto było jeszcze niemieckie, Reichenbach.
Podróż ta trwała kilka miesięcy. Odległość miedzy Iżewskiem a Dzierżoniowem w linii prostej wynosi dwa i pół tysiąca kilometrów. Moi rodzice wraz ze mną, niczego nieświadomą, przebyli ją głównie pociągiem, czasem statkiem czy autobusem, a zdarzało się, że i pieszo. Ojciec jako polski obywatel miał prawo do repatriacji, a matka, mimo że była Rosjanką i obywatelką radziecką, jako żona mogła mu towarzyszyć. Mama jako lekarz była odpowiedzialna za transport do kraju polskich sierot z różnych części rozległego imperium sowieckiego – z Syberii, Kazachstanu, Uzbekistanu i innych -stanów. Właściwie była dentystką, ale zawsze to lekarz. Nie mówiła ani słowa po polsku, ale to samo dotyczyło większości polskich dzieci, zwłaszcza tych mniejszych.

[fragment]

Helena Lindskog (Stawska) – osoba pełna życia, zainteresowana i otwarta na poznawanie i zrozumienie różnych kultur oraz odkrywanie nieznanych miejsc, dzieł literackich, czy przeżyć kulinarnych.
Mgr.inż. elektroniki, doktor i profesor ekonomiki przemysłu oraz licencjat nauk humanistycznych. W firmie Ericsson Helena odpowiadala za marketing i szkolenie na wszystkich rynkach świata, dając prezentacje po szwedzku, angielsku, hiszpańsku, francusku, rosyjsku i po polsku. W szwedzkiej administracji państwowej była dyrektorem technicznym, sekretarzem kilku komisji rządowych i reprezentantem Szwecji w Europejskiej Komisji i organizacjach standaryzacji IT i telekomunikacji.
Helena lubi pływać, tańczyć, zbierać grzyby i wędrować po górach. Czuje się tak samo dobrze na koktajlach jak i sama z książką. Autorka książki Biedni i bogaci w czasie, ma na swoim koncie wiele artykułów, kronik i referatów.
Zamieszkała od 1970 roku w Sztokholmie.