Nauka a praktyka społeczna. Uniwersytet i przemysł

Do dziś nie udało się rozstrzygnąć na ile programy edukacji są wyrazem autonomii szkoły wyższej, a na ile narzucane przez re­sort. Praktycznym rozwiązaniem jest tu racjonalny kompromis, uwzględniający zarówno strategie rozwoju gospodarki oraz wizję zmieniającego się tak dynamicznie rynku pracy. A więc w obecnej sytuacji, kiedy nie ma szans w trakcie procesu na­uczania na przedstawienie wszystkich danych i faktów, koncen­trujemy się na zdolności do ich interpretacji, osławionych już kompetencji miękkich i umiejętności. Profil absolwenta powi­nien być ciągle zmieniającą się odpowiedzią na potrzeby rynku pracy. – Jacek Guliński
Współcześnie jednym z głównych zadań nauki jest (czy powinno być) udzielenie odpowiedzi na pytanie typu: jaką chcemy mieć (czy chcielibyśmy mieć) rzeczywistość? Inaczej mówiąc: co na­leży zrobić, jak ukierunkować ludzkie działanie tak, aby moż­na było dokonać maksymalnych zmian w świecie, zaspakaja­jących w sposób świadomy najważniejsze potrzeby człowieka. Niezbędne przy tym jest powiązanie nauki z różnymi formami działalności praktycznej człowieka. – Edward Jeliński