Filozofia sztuki

W „Filozofii sztuki” (1865) Hippolyte Taine bada w sposób całościowy historię sztuki europejskiej na przestrzeni wieków. Filozofia sztuki nie jest jednak pracą wpisującą się w obszar krytyki sztuki, ale szeroko pojętej estetyki, a więc służyć ma rozpoznaniu, zrozumieniu i odkryciu zasad wartościowania Piękna. Zastosowana w tym celu metoda krytyczna i historyczna zakłada, że doskonałe, czyli mimetyczne dzieło sztuki nie jest wynikiem zbiegu przypadkowych okoliczności, czy nagłym przebłyskiem geniuszu, ale efektem ściśle określonych warunków. Analiza tych warunków, która prowadzić ma do zrozumienia dzieł sztuki i dostarczyć narzędzi ich hierarchizacji, jest głównym tematem tej pracy.


Hippolyte Taine żył w latach 1828-1893. Francuski filozof, psycholog, historyk sztuki i literatury oraz krytyk literacki; jeden z głównych przedstawicieli francuskiego pozytywizmu. Do jego najwybitniejszych prac, oprócz Filozofii sztuki (1865), należą: Les philosophes francais du XIXe siecle (1856), Essais de critique et d'histoire (1857), Histoire de la litterature anglaise (1864), De l'intelligence (1870), Les origines de la France contemporaine (1876-1894).