Krzyki (bez)nadziei

Krzyki (bez)nadziei to przejmujące studium samotności i utraconych nadziei.

Wchodząca w dorosłość Kamila wraca wspomnieniami do bolesnych zdarzeń z dzieciństwa i nastoletnich lat. Kobieta dorastała w rodzinie naznaczonej wieloma problemami. Jako dziecko musiała zmierzyć się m.in. z alkoholizmem i przedwczesną śmiercią ojca, niedojrzałością emocjonalną matki, umieszczeniem w rodzinie zastępczej.

Nieszablonowa forma literacka, która łączy w sobie dziennik intymny, poezję oraz epistolografię uatrakcyjnia lekturę powieści. Całość napisana jest w sposób przejmujący, pięknym, lirycznym językiem. W tej subtelnej formie kryją się pokłady smutku, rozczarowania, utraconych szans na miłość rodzinną, opiekę i wsparcie.

To obowiązkowa pozycja dla każdego rodzica, ale również dla młodzieży, która czuje się podobnie opuszczona w swoich rodzinach.

Aleksandra Kruk – od dawna pasjonuje się pisaniem, ale to właśnie „Krzyki (bez)nadziei” są jej debiutem literackim. W wolnym czasie śledzi koreańskie seriale, czyta powieści obyczajowe i z zamiłowaniem oddaje się pieszym wędrówkom.