Zmęczenie materiału

Bezimienny chłopiec podczas nielegalnej ucieczki do „lepszego świata” zostaje rozdzielony ze starszym bratem – jedyną bliską mu osobą. Trafia do ośrodka detencyjnego, który opuszcza nocą, żeby ruszyć na poszukiwania Amira. Musi radzić sobie sam na obcym terytorium, gdzie wszystko wydaje się wrogie i martwe.
Europa to korytarze, estakady, magazyny logistyczne – i przede wszystkim ogrodzenia.
…nieprzyjazny kontynent, otoczony podwójnym płotem z drutem kolczastym.
Chłopiec jak cień porusza się po opłotkach miast i społeczeństwa, szuka schronienia w przypadkowych miejscach, wyczerpują go mróz, głód i strach. Ale ciało jest zestawem narzędzi do przetrwania. Chłopiec zmierza na północ, wierzy, że tam czeka na niego brat.
Marek Šindelka, znany w Polsce z dwóch zbiorów opowiadań, także w dłuższej formie pozostaje wierny stylowi na granicy prozy i poezji. Zmęczenie materiału, powieść z roku 2016, zainspirowana rozpoczynającym się wówczas kryzysem uchodźczym, dziś okazuje się bardziej aktualna niż w czasie, kiedy powstawała. Autor otrzymał za nią najważniejszą czeską nagrodę Magnesia Litera w kategorii Proza.
O AUTORZE

Marek Šindelka (ur. 1984), prozaik, poeta, scenarzysta, jeden z najciekawszych czeskich autorów młodszego pokolenia.
Debiutował w roku 2006 tomem poetyckim Strychnin a jiné básně, za który otrzymał Nagrodę Jiřego Ortena; w tym samym roku wydał powieść Błąd, opublikowaną również jako komiks. Za zbiór opowiadań Zostańcie z nami (polskie wydanie: Afera, 2016) otrzymał nagrodę Magnesia Litera w kategorii Proza. Po kolejnym zbiorze krótkich form prozatorskich Mapa Anny (polskie wydanie: Afera, 2020) okrzyknięto Šindelkę jednym z najzdolniejszych czeskich „opowiadaczy”. W 2016 ukazała się jego powieść Zmęczenie materiału, również uhonorowana Magnesią Literą. Šindelka jest najmłodszym w historii tej nagrody dwukrotnym jej laureatem.
Pisze także sztuki teatralne (w 2023 ukazał się jego dramat Feminista) i scenariusze filmowe (m.in. Okupace, za który wraz z Vojtěchem Maškiem otrzymał Czeskiego Lwa).
Studiował kulturoznawstwo i scenopisarstwo. Mieszka w Pradze.

KSIĄŻCE PATRONUJĄ
Literacka Kavka
Literackie Skarby Świata Całego
Bookiecik
Czeskie Centrum
Czeskieklimaty.pl
Czeski Kousek

fragmenty książki
Nie płakał, po prostu łzy ciekły mu z oczu. Jedna spłynęła obok nasady nosa, przez kącik ust dotarła
do brody i spadła na grzbiet dłoni. Za dużo tego wszystkiego: obcy dom, rzeka, kamień
przymarznięty do ziemi, zapach liści, kawałek drewna, mokry rękaw, lodowaty wiatr, który wdzierał
się pod ubranie i przenikał ciało, a przed którym nie potrafił się uchronić. Za dużo tego, myślał i na
chwilę wszystko zaszło mgłą. Klęczał pośrodku nocy i było mu przeraźliwie zimno.
Rozciął rybę i wyrwał z jej środka garść wnętrzności. Poczuł coś gorzkiego. Ale wszystko zaraz
zagłuszył rybi zapach. Ryby pachną jak skorodowana stal, przemknęła mu myśl. Jak rdza, jak krew.
Wytarł dłonie o śnieg, oczyścił noż, włożył rybę z powrotem do torby. Wiatr. Chłopiec spojrzał w
gorę. Coś się zmieniło, zerwał się wiatr. Coraz bardziej porywisty. Niebo się zachmurzyło. Musi iść.
Noż i torbę z rybą schował do plecaka. Ruszył dalej wzdłuż rzeki. Z nieba zaczął padać śnieg.
– No Islam here. No terrorist. You want kill people?
Amir nie rozumiał, czego od niego chcą. Próbował coś powiedzieć, ale prowodyr go uderzył. Wyso-
ki krzyknął:
– You want fuck white woman? – I kopnął Amira w ramię.
Amir kręcił przecząco głową, przyciągnął kolana do klatki piersiowej, żeby osłonić brzuch. Tamten
trącił nogą Palestyńczyka, który wciąż oddychał z trudem i krzywił się z bólu.
Z nieba zaczął padać śnieg.