Oblat

Oblat  to kontynuacja wydanej w zeszłym roku Katedry, ostatni tom trylogii obrazującej mozolny proces nawrócenia głównego bohatera i zarazem autora książki. Powieść ukazuje jak z pozycji dekadenta, literata i satanisty, bohater przechodzi poprzez osobiste spotkanie z Bogiem, do poświęcenia mu życia w charakterze świeckiego mnicha. To przepiękna klasyczna książka katolicka, arcydzieło literatury francuskiej.

Joris-Karl Huysmans (1848-1907) jest jednym z najważniejszych pisarzy francuskich, założycielem i pierwszym prezydentem prestiżowej Akademii Goncourtów. Początkowo zafascynowany naturalizmem, impresjonizmem, a potem dekadencją. Był znany jako krytyk sztuki. Postać pisarza przypomniał niedawno Michelle Houellebecq w bestsellerowej powieści Uległość.

Jednak najbardziej spektakularnym i nieoczekiwanym epizodem jego burzliwego życia było porzucenie świata i powrót do Kościoła Katolickiego. Zasłynął erudycyjną i szokującą książką Na wspak (1884), która przysporzyła mu niemało kłopotów. Zainteresował się nią bowiem oskarżyciel z procesów Oskara Wilde’a, nazywając ją "sodomiczną". Kolejna książka – Là-Bas (1891) była jeszcze bardziej skandalizująca, opisywała bowiem zjawisko francuskiego satanizmu.

Bliskość zła i cierpienia, rozczarowanie światem artystycznym, a przede wszystkim doświadczenia egzystencjalne sprawiły, że jego bohater Durtal, z którym utożsamiano samego autora dokonał niesłychanej wolty. Lekkoduch chłonący jak gąbka patologie ówczesnego świata, Durtal-Huysmans, przechodzi duchową przemianę. Trafia do zakonu trapistów, gdzie znajduje azyl i tworzy trylogię – świadectwo odnalezienia Boga: "W drodze", "Katedrę" oraz "Oblata".