Wyznaję

Ta książka przeżyje nas wszystkich („El País”).

Dwustu bohaterów, siedem wieków historii Europy, cztery kraje. Znakomicie opowiedziane dramatyczne wydarzenia, doskonale zarysowane postaci, przejmująca historia, którą spaja opowieść o parze skrzypiec z XVIII wieku. Narrator – mistrz opisu, skupiony zarówno na szczególe, jak i na syntezie – ze starego klasztoru w Hiszpanii zabiera nas do seminarium w Rzymie, by następnie przenieść do czasów szalejącej inkwizycji. A potem do Berlina i Paryża. Starodruki, klasztory, księża, tajemnicze lasy, antyki i ta zagadkowa para skrzypiec, które nie należą do nikogo – to raczej do nich należą grający na nich muzycy. Świat „Imienia Róży” Eco miesza się tu ze światem „Czarodziejskiej góry” Manna. „Wyznaję” jest najważniejszą pozycją w dorobku Cabré, jego opus magnum („El Mundo”).

„Dopiero wczoraj wieczorem, idąc zmoczonymi deszczem ulicami Vallcarki, zrozumiałem, że przyjście na świat w tej rodzinie było niewybaczalnym błędem” – tymi słowami Jaume Cabré rozpoczyna swoje wielkie studium zła, które pochłania czytelnika, nie pozwalając mu oderwać się od lektury ani o niej zapomnieć.

Jaume Cabré i Fabré (Barcelona, 1947) uznany za jednego z najpoczytniejszych pisarzy katalońskich, ukończył Filologię Katalońską na Uniwersytecie w Barcelonie. Przez lata pracował jako nauczyciel w liceum, jest też wykładowcą na Uniwersytecie w Lleida i członkiem sekcji filologicznej Instytutu Badań nad Językiem Katalońskim.

Przez wiele lat udawało mu się połączyć nauczanie z pisarstwem. Zajął się również pisaniem scenariuszy telewizyjnych i filmowych. Ostatnio zajmuje go prawie wyłącznie pisarstwo, choć nie zrezygnował z prowadzenia zajęć na Uniwersytecie w Lleida.

Na jego pisarski dorobek składają się przede wszystkim powieści i opowiadania, opublikował też sztukę teatralną i parę dzieł poświęconych refleksji nad pisaniem i czytaniem. Współpracuje na stałe z dziennikiem „Avui”.

Jego powieści zyskały wyróżnione ponad dwudziestoma nagrodami, między którymi warto wyróżnić: nagrodę hiszpańskich krytyków za powieść Les veus del Pamano w 2005 roku i honorową nagrodę przyznawaną najważniejszym katalońskim pisarzom (Premi d’Honor de les Lletres Catalanes) w 2010 roku.

Przedostatnia powieść autora (Les veus del Pamano) stała się bestsellerem i została przetłumaczona na hiszpański, węgierski, niemiecki, holenderski, włoski, portugalski, grecki, rumuński, norweski, francuski i słoweński.

Cieszący się niezwykłą popularnością, autor w 2007 roku był gościem specjalnym targów we Frankfurcie. Jego powieści sprzedały się w tysięcznych nakładach, 500 000 egzemplarzy w Niemczech, 30 000 egzemplarzy we Włoszech, 40 000 egzemplarzy w Holandii, 50 000 egzemplarzy we Francji.

Jego ostanie dzieło, książka Jo confesso długo wyczekiwana przez krytyków i czytelników odniosła zaskakujący sukces. Opublikowana trzy tygodnie temu równocześnie po katalońsku i po hiszpańsku zajmuje pierwsze pozycje na listach sprzedaży (1 miejsce wśród literatury katalońskiej i 3 wśród literatury hiszpańskojęzycznej). W przeciągu pierwszych 15 dni sprzedało się 33 000 egzemplarzy po katalońsku i 20 000 egzemplarzy po hiszpańsku.