Jerzy Jedlicki, historyk nietypowy

Jerzy Jedlicki (1930-2018) był jednym z najoryginalniejszych dziejopisów polskich. Historia nie była dlań rzemiosłem, nawet najbardziej artystycznym, lecz polem szerokiej refleksji. Obejmował nią zarówno przeszłość, jak i współczesność. Miał rozległe horyzonty. Interesowały go problemy, a nie faktografia - nawet jeśli wniósł duży wkład w wiedzę o Polsce XIX w., o dziejach inteligencji polskiej oraz o dyskusjach nad modernizacją kraju. Jego syntezy miały rzeczywiście cechy uogólnienia, nie zaś kompendium faktów. Do dziejów podchodził analitycznie i krytycznie. Był historykiem nietypowym - i dobrze, zwłaszcza na tle częstego obecnie oczekiwania bałwochwalczej postawy wobec dziejów kraju z jednej strony, a macdonaldyzacji nauki z drugiej.