GATT/WTO a polityka rolna Unii Europejskiej

Liberalizacja handlu artykułami rolnymi to jeden z najbardziej aktualnych problemów współczesnej gospodarki światowej. Znaczące postępy w objęciu tego sektora wielostronnymi regułami handlu międzynarodowego poczyniono w trakcie rokowań urugwajskich GATT. Od 2001 roku jest to także jeden z najtrudniejszych i kontrowersyjnych problemów negocjacyjnych rundy z Doha WTO.
Rolnictwo przez szereg lat było wyłączone z procesu liberalizacji handlu prowadzonego na forum GATT. Taki stan rzeczy spowodowany był sprzeciwem państw rozwiniętych w kwestii podejmowania zobowiązań liberalizacyjnych w zakresie handlu artykułami rolnymi. Pomimo to, kwestie związane z handlem artykułami rolno-spożywczymi miały znaczący wpływ na przebieg kolejnych wielostronnych negocjacji handlowych. W początkowym okresie funkcjonowania Układu Ogólnego w Sprawie Taryf Celnych i Handlu (GATT) wśród członków Układu kontrowersje wzbudziło utworzenie Wspólnej Polityki Rolnej (WPR). Mimo że intensywne wspieranie sektora rolnego nie było oryginalnym pomysłem Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG), to objęcie rolnictwa wspólną polityką na obszarze sześciu państw wywołało wśród członków GATT spore zaniepokojenie i naciski na zliberalizowanie polityki rolnej EWG. Przedmiotem krytyki partnerów handlowych Wspólnoty były zwłaszcza instrumenty poprawiające konkurencyjność europejskiego rolnictwa na światowym
rynku i wsparcie cenowe udzielane producentom rolnym.