Dwanaścioro niepokornych Portrety nowych rosyjskich dysydentów

Noc z 24 na 25 listopada 2007 roku, bistro pod Twerem. Jedenastu aktywistów spotyka się w drodze z Moskwy do Petersburga, jadą z Marszu Niepokornych na kolejny wiec protestacyjny. Wszyscy spodziewają się, że i ten zakończy się brutalną interwencją milicji, a oni sami mogą trafić do aresztu. Tak jak „dwunasty niepokorny”, nieobecny właśnie dlatego, że już siedzi. Ten wątek rodem z powieści sensacyjnej, w której roi się od tajniaków i prowokacji, telefony są na podsłuchu, a ludzie na celowniku, jest punktem wyjścia do opowieści o dwunastu niezwykłych ludziach w różnym wieku, reprezentujących rozmaite zawody, zwolenników wszystkich opcji politycznych – konserwatystów, liberałów, socjalistów i komunistów – zjednoczonych przeciwko reżimowi Putina.

Mistrz szachowy, asystentka polityków, satyryk, maszynista, dziennikarka, doradca ekonomiczny, córka ministra, przywódca młodzieżówki partii Jabłoko, pracownik banku, były pułkownik specnazu i współpracownik Chodorkowskiego, uczestnik akcji w Biesłanie i wreszcie sam autor — przedstawiając dwanaście osób, których życie przestało biec zwyczajnym torem, bo dołączyli do obozu „myślących inaczej” niż rządzący, Walerij Paniuszkin kreśli w istocie portret współczesnej Rosji.