Śląskie obiekty typu motte. Studium archeologiczno-historyczne

Dzielnica śląska, obfitująca w relikty obiektów typu motte, pod względem zaawansowania badań zdecydowanie odstaje od terenów ościennych. Nadrzędnym zatem celem, jaki przyświecał przy pisaniu tej pracy, było przywrócenie im należnego miejsca w dziejach budownictwa warownego na Śląsku, a jednocześnie wprowadzenie wiedzy o nich do szerszego obiegu naukowego.
W sposób szczególny potraktowano zagadnienia funkcji, chronologii i fundacji dworów na kopcach. Kwerendą objęto wszelkie dostępne źródła. Przekazy pisane i zabytki archeologiczne traktowane były równorzędnie i wykorzystywane w sposób komplementarny. Omówiono stosowaną w średniowieczu nomenklaturę oraz kulturę materialną śląskich obiektów typu motte. Poddane analizie inwentarze zabytków ruchomych dostarczyły istotnych informacji na temat wyglądu siedzib pańskich, ich wyposażenia, a także zajęć codziennych ich mieszkańców. Na podstawie zebranych materiałów źródłowych i literatury przedmiotu podjęto także próbę wyjaśnienia fenomenu masowego pojawienia się na Śląsku w XIII wieku założeń obronno-rezydencjonalnych, wcześniej tu nieznanych.