Milan Kundera. Pisać, cóż za dziwny pomysł

„Często powtarzam sobie, że miałam szczęście, że poznałam Milana, kiedy nie był już zbyt młody. To było ostatnie trzydzieści lat jego życia. Złożył już wtedy śluby medialnego milczenia. U szczytu swojej dojrzałości i wolności zaczął coraz bardziej przypominać starca z książki Życie jest gdzie indziej. Tego starego mędrca, który obserwuje w milczeniu hałasującą młodzież”.

Wieloletnia przyjaźń łączyła Florence Noiville z Milanem Kunderą i jego żoną Verą. Uchwycone w locie, niczym rozbudzone wspomnienie dawnych doznań, jak na nowo wspólnie przeżywane radosne chwile – obiady w Le Touquet, wizyty w ich mieszkaniu, spotkania w kawiarni, „nieznośna tęsknota nieistotnej paplaniny w karczmie” – zapis ten z wrażliwością i czułością przedstawia twórczość (przeżywaną) i życie (powieściowe) Milana Kundery. Nigdy żadne dzieło nie mówiło tak wiele o jego autorze.

Fragmenty tekstów i rozmów, wspomnienia, dziennik podróży do Czech i na Morawy, a także liczne fotografie zostały zebrane w tej książce w jednym tylko celu: by czytelnik zapragnął (na nowo) odkryć sylwetkę i twórczość jednego z największych artystów XX wieku. Milan Kundera, mistrz ironii i ujawniania zwodniczych złudzeń, nieustannie pokazuje nam, jakimi żartami karmimy nasze marzenia i nasze kłamstwa.