Sekret Julii

Ryszard Boner przebywa w Rzymie w odwiedzinach u siostry. Chętnie ułożyłby sobie życie w słonecznej Italii, podejmując niezbyt ciężką, ale dobrze płatną pracę. Regina postanawia mu pomóc i zaprasza zamożnych i wpływowych znajomych na przyjęcie. Niejaki Roberto Ganzetti składa Bonerowi nietypową propozycję – pomoże mu w zrobieniu kariery we Włoszech, a ten w zamian ma odnaleźć Julię Alberycką – kobietę, z którą Ganzetii koresponduje i w której beznadziejnie się zakochał. Julia odmawia przyjazdu do Włoch, a niedawno przestała nawet odpowiadać na listy. Boner nie zamierza szczędzić wysiłków, by odnaleźć ową tajemniczą piękność.
Tymczasem w Warszawie Henryk Pasławski zapisuje żonę na lekcje angielskiego. Zazdrosny o młodszą od siebie kobietę, wybiera znakomitego fachowca, ale o odstręczającym wyglądzie – Błażej Reiting przypomina bowiem literackiego Quasimodo. Początkowo budzi w Julii przerażenie, ale z czasem wciąga ją w świat sztuki, filozofii, a ona z przyjemnością otwiera się na nowe intelektualne doznania. Jednak im dłużej trwają ich spotkania, tym bardziej Julia czuje, że nauczyciel wywiera na nią coraz większy wpływ, spod którego nie może się wyzwolić.

Zygmunt Zeydler-Zborowski (1911-2000) urodzony w Kielcach prozaik i dramatopisarz. Tuż przed wybuchem wojny ukończył polonistykę na UW. Uczył się także śpiewu, dzięki czemu mógł w czasie wojny zarobkować, śpiewając w kawiarniach. Po wojnie pracował w kilku ministerstwach i przedsiębiorstwach. Równocześnie publikował na łamach prasy codziennej powieści sensacyjne w odcinkach. W latach 1949-1951 przebywał we Włoszech, a po powrocie do kraju prowadził referat prasowy PAN, pracował w redakcji Teatru Sensacji Telewizji Polskiej i współtworzył Teatr Sensacji "Kobra", ciągle jednak publikując powieści kryminalne. Po powrocie z podróży po Ameryce Południowej zajął się pracą w Polskiej Agencji Reklamowej, a od 1963 r. zajmował się łącznie działalnością literacką.