Od bogów pogańskich do Boga żywego

Kim jest Bóg objawiony w Biblii? Jaki powinien być nasz stosunek do Niego? Te pytania są stale aktualne, a odpowiedź na nie jest od razu oczywista. Znamy z Biblii historię złotego cielca spod góry Synaj. Była ona świadectwem niezrozumienia tego, kim jest Bóg, który objawia się Izraelowi. Żydzi chcieli Go autentycznie uczcić. Nie chodziło im o stworzenie sobie nowego boga, ale o kult Boga JAHWE, tyle że podobny do kultu pogańskiego. I to wywołało gniew Boży. Ta scena pozostaje dla nas ostrzeżeniem, bo i dzisiaj pod imieniem prawdziwego Boga możemy czcić bożka fałszywego. Dlatego musimy sobie dobrze uświadomić, kim jest Bóg żywy i na czym polega właściwa z Nim relacja.

Sądzę, że dobrą metodą refleksji może być porównanie Boga biblijnego z pogańską wizją bóstwa, oraz z pogańskim doń podejściem. Powinno to przynajmniej ukazać, na czym polega niewłaściwy stosunek do Boga żywego, w czym możemy błądzić. Jednocześnie odsłania się nam perspektywa właściwego odniesienia. W Biblii znajdujemy wiele tekstów, których autorzy, mówiąc o Bogu JAHWE przeciwstawiają Go bogom pogańskim. Taka też droga prowadziła ludzi do poznania Boga. Abraham był poganinem, kiedy powołał go Bóg. Nie miał jeszcze jasnego pojęcia o Bogu jedynym, którego spotkał. Imię Boże zostało objawione dopiero Mojżeszowi, a walkę o monoteizm podejmą później prorocy. Musimy sobie uprzytomnić, że Izrael był otoczony przez ludy pogańskie, w najbliższym sąsiedztwie spotykał pogan i trzeba było wielu wieków, żeby jego monoteizm okrzepł ostatecznie.