Tatry Polskie i Słowackie

Najpopularniejszym celem wędrówek turystów są Tatry Wysokie. Położone na pograniczu polsko-słowackim, stanowią najwyższą część Tatr i całego łańcucha górskiego Karpat. Najwyższy szczyt tej grupy górskiej to Gerlach – 2654 m n.p.m. Charakterystycznym elementem krajobrazu Tatr Wysokich są: doliny U-kształtne, kotły, pokrywy morenowe, ostre i wąskie szczyty oraz grzbiety, zwane turniami, żleby, piargi i inne formy rzeźby wysokogórskiej (typu alpejskiego).

Szczyty Tatr Zachodnich są niższe i bardziej łagodne. Występują tu zjawiska krasowe, efektem czego są liczne jaskinie, wywierzyska, żłobki krasowe i leje krasowe.

Tatry Bielskie to najniższe pasmo spośród wszystkich trzech części Tatr, jak również najmniejsze pod względem zajmowanej powierzchni. Położone są w całości na terenie Słowacji. Niemal całe pasmo objęte jest ścisłą ochroną rezerwatową i dlatego tylko niewielka ich część jest udostępniona dla ruchu turystycznego.

Na terenie Tatr, na wyznaczonych do tego szlakach lub obszarach, można uprawiać turystykę pieszą, rowerową, narciarstwo, taternictwo powierzchniowe i jaskiniowe. Na mapie zastosowano cieniowanie w celu uzyskania wrażenia plastyczności rzeźby terenu.