Soundtrack

Książka Makowskiego to nie tylko przewrotna proza poetycka, ale też antypoetycki koncept album w konwencji avant-pop. Poszczególne tracki książki mogą się kojarzyć z poetyką brytyjskich minimalistów, chociaż jednakowo silne mogą być skojarzenia z poezją Franka O’Hary, prozą Charlesa Bukowskiego lub Henry’go Millera. Nie da się jednak ukryć, że najgęstsze powiązania łączą książkę z kulturą pop. W konsekwencji teksty Makowskiego mogą zadowolić czytelników zarówno mniej, jak i bardziej wyrobionych, stając się wysmakowaną literaturą środka, co w liryce polskiej niezbyt częste. KSIĄŻKA WYRÓŻNIONA W 2012 LITERACKĄ NAGRODĄ „GAZETY WYBORCZEJ” WARTO.