Skoro ptaki czynią słońce

Alistair MacLeod – jeden z najwybitniejszych kanadyjskich prozaików XX wieku – z rzadko spotykanym kunsztem, mądrością i ciepłem opisuje życie rybaków i górników z Nowej Szkocji. Polscy czytelnicy znajdą w jego prozie wszystko, za co pokochali powieści jego rodaka Michaela Crummeya – surową i olśniewającą przyrodę, bohaterów twardych, zawziętych i na swój sposób romantycznych, piękno i trudy życia rodzinnego – a ponadto niezwykłą, dojmującą tęsknotę mieszkańców Cape Breton za Szkocją, ojczyzną ich przodków, porzuconą przed wieloma pokoleniami, lecz wciąż obecną w fatalistycznych wierzeniach czy rodzinnych legendach.

Autor, który dorastał na kanadyjskim wschodnim wybrzeżu i do śmierci był z nim nierozerwalnie związany, ukazuje nie tylko zawzięte zmagania człowieka z ziemią i morzem, lecz także bogactwo i piękno prostego życia blisko przyrody, a przede wszystkim – blisko ludzi.

Odkrywając poprzez literaturę najgłębsze prawdy i tajemnice ludzkiego serca, MacLeod zwraca uwagę na przeżycia trudne i przełomowe, ale również na splątane z nimi subtelne radości i nadającą im sens miłość. W jego klasycznej, misternie skonstruowanej prozie każdy cień i lęk wydaje się idealnie zrównoważony przez rozbłysk piękna i nadziei, zaś emocje i rozterki targające bohaterami są tak uniwersalne, że twórczość ta niejednokrotnie nabiera wymiaru poruszającej, ponadczasowej przypowieści.